İstanbul Sözleşmesinde kadını koruma altına alan pek çok hüküm Türk kültüründe binlerce yıl önce hayat bulmuştur.
Batıda kadının statüsü yokken Türk kültüründe ve toplumsal hayatında kadın yüksek statü sahibidir.
Batıda kadın cinsellik objesi iken Türk kültüründe kadın sadece aşk ve haz konusu değildir.
Bütün destanlarımızda kadın yüceltilmiştir.
Kadın, destanlarımızda ev yapan sulp
Yani aile içinde kocasına eş,
Çocuklarının annesi,
Savaşta kocalarının yanında savaşan tiplerdir.
Yani sadece eve hapsedilmiş değildir.
Tarihçi Radlofa göre eski Türklerde bir erkeğin kadına dayak atması görülmemiş şeydir.
Ziya Gökalp’e göre İslam öncesi Türk topluluklarının en belirgin özelliği kadın erkek arasındaki mutlak eşitliktir.
Fakat birkaç yüzyıldır Türk toplumsal hayatına nüfuz eden Arap geleneklerinin kadın anlayışı Türk kültürünü bastırmayı başarmış,
Kadını eve hapsettiği gibi kadını erkeğin mülkü haline dönüştürmüş,
Erkeğin mülkü haline dönüşen kadına uygulanan şiddet meşrulaştırılmış,
Kadın siyasal, kültürel ve toplumsal hayatın dışına atılmıştır.
Son söz;
Yapılması gereken bazı kavramlara dikkat etmek şartıyla İstanbul
Sözleşmesi gibi yasal koruma sağlayan sözleşmelere sahip çıkmak,
Türk kültürünü de modern hayatın dinamiklerine daha çok sokabilmek,
Yeni nesilleri kadına hak ettiği değeri veren, kadınla erkeği eşit kabul eden Türk kültürü ile yetiştirebilmek,
Kız çocuklarımıza eğitim imkânı sağlamak,
Temelini siyasal, sosyal, kültürel, ekonomik eşitliğin
İlhamını Türk tarih ve kültürünün oluşturduğu bir değişimi
Yasalarla teminat altına alarak başlatmaktır.
Yapılması gereken Cumhuriyetin başlattığı modern dönüşümü devam ettirmektir.
