Aziz ve Böyük Türk Milletim.
Bu gün size yazacagım bir hekaye bütün Türk memleketlerinde ümumi siyasi hadiselerin , durumun hekayesidir.
Uzak bir ormanda bir Aslan kral iydi.
Ormanın bütün hayvanları onun kral olmamışdan önce hayvanların karşısında verdiyi sözlere inanarak onu Aslanı Ormanın kralı seçmişler.
Adaletli, her kesin hakkını korumagı, kral sarayında görev verdiyi her bir memurların halkının izninde durmasını, adaletli höküm vermesini, cinayetkarların kanun karşısında cezalanmasını, yolsuzluk ve rüşvetxorlugun karşısını alacagını, ormanın bol - bol ruzilerinden her bir hayvanın bahreleneceyini ve gelecek yavruların genc hayvanların işle temin edileceyini, ihtiyar olmuş emekli kocaman hayvanların
emekhakklarını yükseltmeyini , memleket için savaşmış yaralı hayvanların , ölmüş hayvanların hakkını yeterince temin edeceyini ve sonda her zaman MEMLEKETİN bekası için gece- gündüz çalışacagını halkın karşısında and içmiş.
Evet bu ilk başda Aslanın ormanın Kralı vazifesine keçdikde verdiyi sözleri tutarak çalışmaya başlamış. İller ötmüş, aylar keçmiş.
Aslan memleketin işlerini inandıgı hayvanlarla görevlendirmiş.
Kendisi zamanla eş işret, kef damagda sarayda hayatını sürürdü.
Her zaman Ormanda memleketin işleri hakda bilgi isteyende onun en güvendiyi memurlar Krala -her şey iyi, halk ormanda sizin şanınıza terifler söyleyir ve dolanmaklarından, sizin uzak gören siyasetinizden, memleketde hakk adeletin olmasından çok memundular.
Gece – gündüz size terifler deyirler, öyünürler.
Belece iller keçir Aslan kral inandıgı görev verdiyi memurların laflarına inanarak kimisini görevden atır, kurtların yerinie çakkalları göreve getirir, çakkallarda bir başka çakkalları destek ederek devletin sarayında üst kata getirirler.
Hemin bu çakkallarda her gün Aslana terif vererek yalan bilgiler vererek MEMLEKET- i vahşicesine halkın parasını, varını - yokunu çalarak yolsuzluk, rüşvetxorluk, özbaşınalık ederek memleketi en agır dözülmez duruma getirirler.
Mehkemelerde haksızlık, ticaretde inhisarçılık , memur özbaşınalıkı, haksız yere dogru olanları tutukladarak , memleketini çok seveni ceza evlerine atırarak ormanı idare edirler.
Bütün memleket çakkaların terefinden idare olunur.
Her keçen gün bu çakkaların varı devleti, malı, parası çokalmaya başlayır.
Artık bu çakkaların ve çakkal balalarının özbaşınalıgı o, kader artır ki, bu haksızlıklardan bezen bıkan orman hayvanları bir- bir memleketi terk ederek başka memleketlere gidir. Kaça bilenler kaçır.
İşsizlik , dolanmak , kiymetlerin artımı, o kader zor duruma gelir ki, her kes şerefini bir terefe koyarak, memleket bekasını düşünmek, çalışmak evezine her kes her kesi aldadır, dolandırır.
Bir sözle memleket en kötü memleketler sırasında birinci olur.
Günlerin bir günü Aslan kral ormanı gezmeye çıkır.
Aslan Kral tek ormanda gezir ve memleketde inşa etdirdiyi göydelenlere , parklara bakarak fahr edir.
Aslan Kral tek tenha ormanda merkezden yavaş yavaş uzaklaşır.
Gezmekden yorulan Aslan bir çemenlikde oturub dincini almak isterken karşısına bir tülkü çıkır.
Tülkü Aslan Kralı görüb sevinir.
Karşısında baş eyerek krala tezmin edir ve deyir –
Kralım allah sizi mene çok görmesin, siz bu dünyada en adaletli, en dogru bir kralsız.
Benin sizden bir isteyim var.
Aslan - nedir senin isteyin?
Tülkü - Kralım karnım acdır kaç gündür ovum yok, memleketde ormanda ov kalmamış , devletden de maaşım gecikir.
İmkan varsa bene bir ziyafet vererdin ben de senin bir kulun.
Aslan bu sözleri eşitdikde tecüblenir, şaşırır.
Aslan - nasıl yani maaşın verilmir?, acsan?
Kral fikre gedir.
Devletde görev verdiyi çakkalar ona Aslana yalanmı söyleyirler.
Bu işleri geri sarayıma kayıdarken hell ederem.
Şimdi bu tülkünün karşısında bir şey edib ki, ormanda hörmetden düşmeyim.
Aslan hemen bir ceyran ovlayır atır tülkünün karşısına.
Tülkü - Aslan Krala terifler deyerek , benim güclü kralım ben bu ceyranı sizin yanınızda nasıl yiye bilerem ki, sizin vahimeniz, zehminiz beni korkutur.
Aslan Tülkünün bu sözlerinden tecüb ederek sorur?
Aslan - Ne edim senin için ki, sen bu ceyranı tatlı tatlı yiyesen?
Tülkü - Kralım gel ben senin kulun, bu ceyranın bagırsakıyla ellerini baglayım, bilim ki, ellerin
kolların baglıdı ben de bu ceyranı senin karşında tatlı - tatlı korkmadan yiyerek seninle mühabbbet edim ve şanına terifler deyim.
Allahada hoş geder, bende rahat oluram.
Aslan Tülkünün söylediyi lafları eşiderek düşünür ki, tülkü ne ede biler ki Aslana.
Razı olur.
Hemen tülkü ceyranın bagırsaklarıyla Aslanın el kolunu baglayır ve iştahla ceyranı yemeye başlayır.
Tülkü doyunca ceyran etinden yiyib, sudan içdikden sonra karnı tok , kefi yerinde çönüb geri yoluna devam etmek istedikde Aslan ona –
Ey Tülkü bes benim el- kolumu açmagı unutdunmu?
Tülkü hiç duymamış kimi yoluna devam ederek yok olur.
Gün ortada oldugu zaman sıcaklar pik hedde çatır ve Aslanın el- kolu baglanan ceyran bagırsagı gün vurdukca kuruyarak sıkılır.
Aslan bunun karşısında guc gele bilmediyi için bagırsaklar Aslanı sıkarak kiçildib belini bükür.
Aslan ne yazık durumda oldugunu anlayıb ormanın ortasında sıcak güneşin altında susuz beli bükülerek göz yaşlarında ses çıkarıb yardıma kimise çakırır.
Lakin ormanın bu yerinde kimse yok.
Belece bir kaç saatlar orda yazık gününde kalır.
Hava karalmaga dogru gedir.
Birden uzaktan bir çakkal gelir. Aslanın bu veziyyetini görüb teccüb edir.
Çakkal - Kralım Aslanım bu ne rezalet bu ne yazıklık, sizi kim bu günlere düşürdü?
Aslan - Agzı susuzlukdan kurumuş, gücden düşmüş halda çakkala bakarak - Sen gel benim el kolumu aç , hemde bu ceyran bagırsaklarını tatlı tatlı yi.
Bende sarayıma dönüb görevimi yapım.
Çakkal ceyran bagırsakını gördükde agzı sulanır ve hemen Aslanın el - kolu baglı olan kurumuş bagırsakı dişleriyle keserek Aslanı azad edir.
Aslan hemen bir söz demeden ormandan diger ormana kaşır.
Çayın başka terefinde bir ormanda kohumu olan Kurt bu durumu görüb de Aslana seslenir –
Aslan Kralım nereye bile acil kaçırsan?
Aslan - Başına gelen durumu anlatır.
Kurt dünya görmüş bir kurt iydi.
Kurt - Eger BİR MEMLEKETDE BAGLAYANLAR TÜLKÜLER , AÇANLAR ÇAKKALARDISA O, MEMLEKETDEN YA KAÇ CANINI KURTAR , ya da Memleketi ÇAKKALARDAN temizle.
Göreve kurt ürekli dogru , her kese hakkını veren, gözü tok, memleketi karşılıksız sevenleri getir.
Ne keder ki, memleketde çakkalar iş başında dır bele de olacak.
Kurt -un bu sözleri Aslana tesir edir.
Kurtlar boyun eymediyi için kurtu hor görübde çakkaların sözüyle kurtları ceza evine attiran, devlet görevinden aldirib yerine çakkaları getirib koyan Aslan kendisi olmuş.
Amma artık gec kalmış Aslan.
Memleket tam çakkaların elinde.
Bir tek yolu kalmış. Kurt dan yardım isteyerek memleketi çakkalardan temizlemek.
İhtiyar Kurt Aslana yardım için kurtları çagırmış.
Çok kısa bir zaman erzinde Aslanın memleketini çakkalarda azad ederek , Memlekette emin amanlık, göreve kurt ürekli, kurt düçünceli, agıllı, bilikli hayvanları devlet görevine getirerek MEMLEKETİ
yeniden inşa etmişler.
Saygılarımla Bəhruz Faruk oglu.
