Bugün karnelerimizle evlerimize döndük...
Kimimiz mutlu, kimimiz mutsuz.
Yaşanan pandemi nedeniyle biz çocuklar belki bu dönem yine sizin yüzünüzü aldığımız karnelerle güldürmemiş olabiliriz.
Belki çok azımız yıllarca alışık olduğunuz teşekkür ve takdirname alabildik.
Takdir ve teşekkür alan arkadaşlarımın aileleri mutlaka çok sevinmiş ve çocuklarına çeşitli hediyeler alarak ödüllendirmiştir.
Bu arada takdir ve teşekkür getiremeyen arkadaşlarımız ise aileleri tarafından buruk bir üzüntü yaşayarak çocuklarının başarısızlığının nedenlerini tartışıp azda olsa çocuklarını suçladığı bilinmekte.
Ben ve kardeşim henüz 5. ve 6. sınıflara gidiyoruz.
Bütün korkum benim takdir alacağım, kardeşimin alamayacağına dair yaşadığım endişe verici durumdu.
Neyse-ki kardeşimin de aldığı takdirname ile bu endişem son buldu.
Ben takdirname ile eve dönüp kardeşim teşekkür veya hiç bir şey alamadan dönmüş olsaydı, aldığım takdirname bana belkide zehir olacaktı.
Çalışmanın mutlaka bir karşılığı var. Bu zamanla takdirname ve teşekkür ile okuldan aldığımız belge olmuş olsada en büyük ödül ailelerimizin her durumda bize verdiği güven duygusudur.
İlerideki yaşantımızda bize ışık tutacak en büyük takdir ailemizin bize her durumda gösterdiği sınırsız sevgidir.
Sevginizi çocuklarınızdan eksik etmeyin.
Arkadaşlarımın ihtiyacı olan en büyük ödül ailelerinin daima onlara gösterdiği sevgi ve bu bitmeyen hoş görüdür.
Sizler ne ekerseniz onu biçersiniz.
Bize verdiğiniz sevgi büyüyerek minik yüreklerimizde size kocaman bir saygı olarak dönecektir.
Çocuklarınızın karnelerinde gelecek dönem teşekkür ve takdir görmek istiyorsanız onlara takdirname almış gibi sevgiyle yaklaşarak çözülmesi gereken bir problem varsa onu çözme yoluna gitmektir.
Tüm çocuklarını seven anne ve Babalara sonsuz saygılarımla...
Pars Onur Karabulut
